Hypertensie: oorzaken, graad, stadia, symptomen, behandeling

Hypertensie, of arteriële hypertensie - een voorwaarde gekenmerkt door stal, dat wil zeggen gedetecteerd door herhaalde metingen, verhoogde bloeddruk. Bij veel ziekten wordt het beschouwd als een risicofactor voor de ontwikkeling van gevaarlijke complicaties van het cardiovasculaire systeem, inclusief myocardiale beroerte en infarct. Hypertonische ziekte, als de belangrijkste oorzaak van de pathologie die wordt overwogen, vereist het nemen van medicijnen, het normaliseren van de levensstijl van de patiënt en voeding.

Bloeddruk is een kracht waarmee circulerend bloed werkt op de wanden van bloedvaten. Een dergelijke druk ten tijde van hartcontractie wordt systolisch genoemd en tijdens zijn ontspanning - diastolisch. Het bereik van normale waarden voor deze indicatoren is vrij breed.

In de loop van talloze observaties kwamen wetenschappers tot de conclusie dat het risico op cardiovasculaire complicaties toeneemt met elke extra toename van de bloeddruk met 10 mm Hg. Kunst. Al beginnen met een niveau van 115/75 mm RT. Kunst. Een daling van de druk in de druk alleen alleen boven 140/90 mm bleek echter geschikt te zijn. Rt. Art. Daarom is het precies een dergelijke waarde die wordt genomen als een criterium voor het bepalen van arteriële hypertensie.

Redenen

In ongeveer 90% van de gevallen wordt hypertensie de oorzaak van een stabiele toename van de bloeddruk. Een dergelijke diagnose wordt gesteld aan de patiënt wanneer andere ziekten die door hypertensie werden geparsteld, niet werden gevonden tijdens het onderzoek. Onder de laatste:

• Nierpathologieën - pyelonefritis, glomerulonefritis, polycystige, diabetische nefropathie, stenose van de nierslagaders;
• Endocriene aandoeningen-neoplasmata van de bijnier, alvleesklier of hypofyse, schildklierhyperfunctie, zenko-cushing syndroom, feochromocytoma;
• obstructief apneu -syndroom in een droom;
• Klep ondeugden of atherosclerotische schade aan de aorta.

Regelmatig gebruik van een aantal medicijnen kan ook een toename van de bloeddruk veroorzaken. Deze omvatten orale anticonceptiva, niet -steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, amfetaminen, corticosteroïden, medicijnen die erytropoetine, cyclosporine, cocaïne bevatten.

De kans op hart- en vaatziekten, inclusief hypertensie, heeft een nauwe relatie met de volgende risicofactoren:

• Onjuiste voeding, inclusief een overmaat natriumzout, verzadigde vetten en transvetten, een gebrek aan bladgroenten, groenten en fruit in het dieet;
• obesitas;
• Pathologieën van het hart- en bloedvaten in nauwe familieleden;
• leeftijd ouder dan 65 jaar;
• Sedentaire levensstijl;
• chronische stress;
• Oogstgewoonten - roken, overmatig alcoholgebruik.

Classificatie

Als het mogelijk was om de ziekte te identificeren die leidde tot een toename van de bloeddruk, wordt arteriële hypertensie secundair of symptomatisch genoemd. In het geval van een niet -geïdentificeerde oorzaak van hypertensie wordt deze beschouwd als primair, veroorzaakt door hypertensie.

De laatste heeft een ensceneringstroom:

1. Fase I. Er zijn geen duidelijke tekenen van schendingen van het werk van doelorganen die worden getroffen door een stabiele toename van bloeddruk hart, nieren, arteriële en veneuze vaten.
2. Fase II. Er is een van de vermelde borden of hun totaliteit, zoals een toename van de linker hartkamer van het hart, een uitgesproken afname van de filtratiesnelheid in de nieren, albumine in de urine, een toename van de dikte van de wanden van de carotis -slagader of het uiterlijk van atherosclerotische plaques in hun lumen. In dit geval kunnen de klinische manifestaties van de ziekte afwezig zijn.
3. Fase III Hypertensie. Er zijn een of meer pathologieën geassocieerd met atherosclerotische processen in het hart en de schepen - myocardinfarct, acuut cerebrovasculair ongeval, angina pectoris, atherosclerose van de slagaders van de onderste ledematen, of een ernstige nierschade, gemanifesteerd door een uitgesproken afname van filtratie en/of significant verlies van urine -eiwit.

Arteriële hypertensie is verdeeld in verschillende graden, afhankelijk van de maximale indicatoren van de gemeten bloeddruk:

1. De eerste graad. Systolische bloeddruk van 140 tot 159 mm. Rt. Kunst. En/of diastolisch - van 90 tot 99 mm. Rt. Kunst.
2. De tweede graad. Systolische bloeddruk van 160 tot 179 mm. Rt. Kunst. En/of diastolisch - van 100 tot 109 mm. Rt. Kunst.
3. De derde graad. Systolische bloeddruk is meer dan 180 mm. Rt. Kunst. en/of diastolisch meer dan 110 mm. Rt. Kunst.

Er is ook een geïsoleerde vorm van arteriële hypertensie, waarbij alleen de figuren van systolische druk in normaal diastolisch.

Symptomen

Vaak gaat een toename van de bloeddruk niet gepaard met een verslechtering van putten en kan onopgemerkt blijven voor de patiënt, dus het is zo belangrijk om regelmatig de bloeddruk te meten, met name op middelbare leeftijd en ouderen.

De volgende symptomen kunnen de manifestaties van hypertensie zijn:

• hoofdpijn, voornamelijk in de ochtend na ontwaken;
• Bloeden uit de neus;
• bloeding onder het slijmvliezen van het oog;
• schending van hartritme;
• wazig zicht, flikkeren van vliegen;
• tinnitus.

Een scherpe sprong van bloeddruk tot hoge aantallen, vergezeld van een uitgesproken verslechtering in putbessen, wordt een hypertensieve crisis genoemd. Meestal treedt het op met een toename van de systolische druk van meer dan 180 mm Hg. Kunst. en/of diastolisch meer dan 120 mm Hg. Kunst. Tegelijkertijd heeft de patiënt zwakte, misselijkheid, braken, die geen verlichting, verminderd bewustzijn, angst en angst, spierbeven, pijn op de borst op de borst brengt.

Complicaties

Een stabiele toename van de bloeddruk met hypertensie verhoogt het risico op cardiovasculaire pathologieën, inclusief het leven van de patiënt, aanzienlijk. Deze omvatten:

• acute cerebrale circulatie (slag);
• angina pectoris, myocardinfarct;
• vasculaire dementie (dementie);
• chronische nier- en hartfalen;
• Atherosclerotische laesies van de vaten van de onderste ledematen.

Diagnostiek

Het belangrijkste symptoom van hypertensie is een stabiele toename van de bloeddruk, onthulde ten minste drie dimensies op verschillende dagen tijdens een rustige omgeving. Bij de eerste meting van de bloeddruk in een ziekenhuis of kliniek voor de juistheid van de resultaten, is het belangrijk om te voldoen aan de volgende regels:

• Voordat de patiënt wordt onderzocht, moet de patiënt enkele minuten in een rustige kamer zitten om te kalmeren;
• De grootte van de tonometer manchet moet overeenkomen met de dikte van de arm en het apparaat zelf - om aan het niveau van het hart te worden bevestigd;
• Twee metingen worden uitgevoerd met een interval van 1-2 minuten op elke hand, met een groot verschil in de verkregen getallen, extra meting wordt gedaan;
• Bij oudere patiënten, evenals personen die lijden aan diabetes mellitus, of in het geval van verdenking van het verlagen van de bloeddruk in geval van verandering in lichaamspositie, wordt de meting uitgevoerd in de eerste en vijfde minuten in de staande positie;
• Bovendien wordt de hartslag binnen 30 seconden gemeten.

De arts in een interview met de patiënt verduidelijkt op welke leeftijd de druk voor het eerst begon te stijgen, als er symptomen zijn zoals snurken met ademhalingstops in een droom, aanvallen van spierzwakte of plotselinge hartkloppingen met zweten en hoofdpijn en ongebruikelijke onzuiverheden in de urine. Het is ook belangrijk om erachter te komen welke medicijnen en biodes hij neemt.

Binnen het kader van de eerste fase van het onderzoek worden de volgende tests uitgevoerd voor hypertensie:

• Klinische bloedtest;
• Algemene urine -analyse, de detectie van microalbumine in zijn eenmalige en dagelijkse porties;
• Biochemische bloedtest (cholesterol, lipoproteïnen voor het beoordelen van het risico op atherosclerose, bloedelektrolyten - kalium, natrium, chloor, calcium, evenals glucose en creatinine);
• bepaling van het niveau van geglyceerde hemoglobine;
• Bepaling van de concentratie van hormonen -thyroxine, triiodothyronine en schildklierhormoon, antilichamen tegen schildklier -peroxidase en schildklier, aldosteron.

In het geval van verdenking van een erfelijke aanleg voor de ziekte, is het mogelijk om de polymorfismen te bepalen van genen geassocieerd met de ontwikkeling van arteriële hypertensie.

Om de risicofactoren voor de ontwikkeling en identificatie van bestaande cardiovasculaire pathologieën voor hypertensie te verduidelijken, worden instrumentale diagnostische methoden gebruikt:

• dagelijkse monitoring van bloeddruk;
• elektrocardiografische studie;
• echocardiografie;
• Holter dagelijkse monitoring;
• duplex scannen van brachiocephale, nier- of iliacale slagaders;
• echografie van de nieren en bijnieren;
• Inspectie van de oogbodem.

Met hypertensie is de bloeddrukcontrole thuis belangrijk bij het onderhouden van een dagboek waarin het nodig is om alle resultaten van de tijdmetingen te verhelpen, drugs en stressafleveringen te nemen die een toename van de bloeddruk kunnen veroorzaken. Tegelijkertijd moeten de metingen in een zittende positie worden uitgevoerd, na enkele minuten rust, de hand op hetzelfde niveau houden met het hart.

Behandeling

Met een matig en laag risico op cardiovasculaire complicaties wordt de patiënt aanbevolen om alleen te veranderen in levensstijl, correctie van het dieet, gewichtsverlies, toename van fysieke activiteit en speciale gymnastiek voor hypertensie, afwijzing van slechte gewoonten tegen de achtergrond van reguliere bloeddruk. Vaak zijn deze maatregelen voldoende om de bloeddruk te normaliseren.

Het dieet voor hypertensie omvat de beperking van tafelzout, cafeïne, scherp, zout, gerookte en kruidige gerechten, producten met een hoog vetgehalte, slachtafval, zoetwaren met oliecrème en alcoholische dranken. Het is toegestaan om niet meer dan 5 g zout per dag te gebruiken buiten de verergering van de ziekte. De aanbevolen dagelijkse vloeistofsnelheid is 1-1, 2 liter.

In het geval van niet -succesvolle niet -drugsbehandeling gedurende enkele maanden, evenals met een hoog risico op complicaties, neem je hun toevlucht tot hypotensieve therapie met behulp van geneesmiddelen voor hypertensie, waarvan het doel een afname van de bloeddruk minder dan 140/90 mm is. Rt. Kunst. Voor patiënten met diabetes of personen die al lijden aan pathologieën van het cardiovasculaire systeem, is het niveau van doeldruk zelfs lager-130/80 mm. Rt. Kunst.

Moderne medicijnbehandeling van hypertensie omvat een combinatie van twee of meer medicijnen uit de volgende groepen:

• Calciumantagonisten;
• angiotenzinoproding -enzymremmers;
• Blockers voor angiotensine II;
• diuretica (diuretica);
• B-blokkers;
• Alpha-blokkers.

De overgrote meerderheid van hen wordt geproduceerd in de vorm van tabletten uit hypertensie.

Preventie

Preventie van exacerbaties van hypertensie omvat tijdige diagnose en therapie voor ziekten van de cardiovasculaire, nerveuze, urinaire en endocriene systemen, meedogenloos gevolgd door de aanbevelingen van de arts, inclusief niet-vakbondsbehandeling en medicatie, evenals regelmatige meting van de bloeddruk.